Conclaaf (Osservatore Romano/Reuters/Robby Boey)
Share
Een conclaaf is de formele bijeenkomst van het College van Kardinalen die wordt samengeroepen om de paus te kiezen, de geestelijke leider van de Katholieke Kerk en de opvolger van de heilige Petrus.
In de eerste eeuwen van het christendom, tot 1059, werden pausen op een vergelijkbare manier gekozen als andere bisschoppen, namelijk door de geestelijkheid en de gelovigen van Rome. Om de onafhankelijkheid van de Kerk te waarborgen en politieke inmenging van buitenaf te verminderen, centraliseerden hervormingen het proces geleidelijk. In 1059 werd het College van Kardinalen officieel aangewezen als het exclusieve kiescollege voor de paus.
Tijdens het Tweede Concilie van Lyon in 1274 bepaalde paus Gregorius X dat de kardinaal-kiezers in strikte afzondering moesten vergaderen, cum clave (“met een sleutel”), opgesloten totdat een beslissing was bereikt. Deze regel gaf aanleiding tot de term conclaaf.
Tegenwoordig vinden pauselijke conclaven plaats in de Sixtijnse Kapel in het Apostolisch Paleis in Vaticaanstad. Door de eeuwen heen is het verkiezingssysteem verder verfijnd. In 1970 bepaalde paus Paulus VI dat alleen kardinalen jonger dan 80 jaar stemrecht hebben. De huidige procedureregels werden uitgevaardigd door paus Johannes Paulus II in Universi Dominici gregis (1996) en later aangepast door paus Benedictus XVI in 2007 en 2013.
Om een nieuwe paus te kiezen, moet een kandidaat een tweederdemeerderheid van de stemmen behalen. Deze hoge drempel weerspiegelt de wens naar brede consensus binnen het College van Kardinalen bij de keuze van de leider van de wereldwijde katholieke kerk.
De afbeelding is een artistieke impressie van een foto van het conclaaf van 2013.
